1-      رفاقت با دانش آموزان : برخی از معلمان بی تجربه انتظار دارند ، دانش آموزان آنان را بیش از دیگران دوست داشته باشند اگر شما نیز اینچنین باشید ، توانایی کنترل خود بر کلاس  را آسیب پذیر خواهید کرد به جای آن بر این هدف تمرکز کنید که دانش آموزانتان حس احترام ، تحسین و تقدیر را نسبت به شما پیدا کنند .

2-      آسان گیری در ارتباط با نظم و انضباط

این اشتباه ، پیامدی از اشتباه قبلی است . آیا تا به حال این جمله را شنیده اید که « اجازه ندهید تا کمر کش سال تحصیلی دانش آموزان لبخند شما را ببینند » به این روش کمی تا قسمتی توجه کنید . اگر چه ممکن است توصیه ای افراطی باشد ، با سخت گیری کار را آغاز کنید . زیرا به این منوال ، با گذشت زمان ، از اجرای قوانین و مقررات آسوده خاطر خواهید بود .

3-      بی نیازی نسبت به سازمان دهی مناسب در اول سال

شما بایستی با سازمان دهی یک سیستم منطقی برا ی یک روز و حتی برای هر روزتان از بروز برخی درد سرهای ناشی از رو به رو شدن با ورقه ها جلوگیری کنید . منظم باشید و همین الان یا ورقه هایتان را بیرون بریزید یا آنها را دسته بندی کنید .به خاطر داشته باشید وجود یک میز کار منظم و مرتب ، به ایجاد خاطری جمع در شما کمک خواهد کرد .

4-      کاهش ارتباط و تشریک مساعی بین خودتان و اولیا

در ابتدا ممکن است که از ارتباط با والدین دانش آموزان احساس ترس کنید . شما باید همانند پروانه ای دور آن ها بچرخید تا بتوانند پاسخ سوالاتشان را از شما بگیرند به هر حال با این دیدگاه ( نداشتن ارتباط و تشریک مساعی با والدین ) منابع گران بهایی را از دست خواهید داد با برقراری ارتباط درست ، موجب روانی و سیالی امر تعلیم و تربیت دانش آموزان در طول سال تحصیلی خواهید بود .

5-      درگیر سیاست بازی شدن در مدرسه

همانند همه ی محل های کاری ، در مدرسه های ابتدایی نیز ممکن است شاهد جر و بحث ها ، دشمنی ها ، پشت هم اندازی ها و انتقام جویی ها باشیم . تمایل شما به شنیدن شایعه نوعی فریب خوردن است . زیرا ممکن است قبل از آنکه حقیقت را بدانید از آن طرفداری کنید و بدین طریق خودتان را دارد معرکه ی جنگ بین دسته ها و گروه ها کنید . بهتر است به دنبال بر قراری تعاملات دوستانه و بی طرفانه باشد

6-      پرهیز از حضور در جمع معلمان دیگر

اگر چه باید از سیاست بازی های داخل مدرسه پرهیز کنید اما نه این که کاملاً خودتان را در دنیای کلاستان جدا و حبس کنید به رویدادهای اجتماعی مثل صرف غذا با همکاران ، خوش و بش کردن با آن ها ، طلب کمک از آن ها در صورت لزوم و کمک دادن به دیگر معلمان توجه داشته باشید .

7-      کار کردن سخت ، شدید و تا سر حد از پا افتادگی

شما به عنوان یک معلم ، تا سر حد از پا افتادن و هوشمندانه کار می کنید ، موثر واقع می شوید ، به مسوولیت هایتان کاملاً عمل می کنید و بعد با حفظ ظاهری آراسته به منزل می روید ، در حالی که معلم بعد از شما ، هیچ کدام از این اعمال را انجام نمی دهد بنابر این باید از ساعتی که در کنار خانواده هستید ، لذت ببرید تا آرامش به دست آورید و تجدید قوا کنید .اجازه ندهید مشکلات کلاس درس به سلامت عاطفی و توانایی شما در لذت بردن از زندگی خارج از مدرسه تأثیر بگذارند . زیرا دانش آموزان نیاز مند بهره مندی همه روزه از یک معلم شاد و با نشاط هستند .

8-      طلب کمک نکردن از دیگران

معلمان هم مثل سایر افراد جامعه ممکن است افرادی مغرور باشند و تصور کنند که شغلشان نیازمند مهارت های ما فوق بشری است . بنابر این غالباً می کوشند خود را ابر قهرمانی جلوه دهند که همه ی مشکلات سر راه را بر طرف می کند . اما در عالم واقع نمی تواند این طوری باشد . از این که آسیب پذیری تان معلوم شود ، نترسید . از دیگران کمک بخواهید . آن گاه در خواهید یافت ، آن قدر هم که تصور می کنید تنها نیستید .

9-      بیش از حد خوش بین و زود رنج بودن

این اشتباه یکی از اشتباهاتی است که معلمان تازه کار باید توجه ویژه ای به آن داشته باشند و از آن دوری کنند . معلمان تازه کار غالباً به این حرفه می پیوندند چون آرمان گرا و خوش بین هستند و آماده اند تا دنیا را تغییر دهند . مراقب باشید فضای آموزش را به مخاطره نیاندازید . شما فقط می توانید به شکست ها و ناکامی ها پایان دهید تصدیق کنید ، روزهای سختی خواهند آمد که بعداً آرزو خواهید کرد ، هیچ وقت تکرار نشوند ، آگاه باشید که اوقات سخت نیز سپری خواهند شد و این سختی ها کمترین بهای به دست آوردن لذت تدریس و معلمی است .

10- سخت گیری در حق خود

بدون نگرانی های مضاعف ذهنی و خطاهای سهوی ، اشتباهات و نواقص موجود ، تدریس و معلمی به قدر کافی سخت است . حتی والا مقام ترین و با تجربه ترین معلمان نیز بارها نتایج ضعیفی به دست آورده اند .

خودتان را به خاطر روزهایی که در کارهایتان کوتاهی کرده اید ببخشید و قوای ذهنی و جسمی خود را برای اوقات در پیش رو ذخیره کنید . همان شفقت و غمخواری را که نسبت به دانش آموزانتان مبذول می دارید برای خودتان هم اعمال کنید .